Anna Friso Sportvissers Club

Viscarriere Hugo Cant in gevaar !!!

Tijdens een nieuwe poging om met Bert te gaan tongvissen vond er een verschrikkelijk ongeluk plaats.  Tijdens de eerste worp van Walter wou Hugo het haakje dat dicht  bij hem kwam wegduwen.  Net op dat moment plaatste Walter zijn worp.  Resultaat, een haak in Hugo zijn vinger. 

Bert maakte aanstalten om een trauma helikopter te bellen maar gelukkig was er Charles.  Gewapend met een tang knipte hij het oogje van de haak door om deze daarna aan de andere kant weer door te duwen.  Dat bleek geen sinecure en Hugo ging steeds harder jammeren. 

Toen vond Hugo zijn Rambo gehalte, greep de tang en haalde de haak zelf door zijn vinger.  Het jammeren bleef aanhouden, de roep om de spoedhulp werd groter en groter naarmate de tijd verstreek.  Hugo vermande zichzelf en kon uiteindelijk de vissessie afmaken zij het gehavend wat een impact had op zijn visvangst.

De toekomst is onzeker en hij loopt nog steeds jammerend over de camping.  Iedere keer hij iemand van deze vissessie tegenkomt gaat hij automatisch weer jammeren en gaat de hand in de mitella houding. 

Zou dit het einde zijn van een veelbelovende viscarriere?

Vissen met Bert deel 2

De succesvolle vistocht met Bert, inclusief achteruit varen en sluis duwen, schreeuwde om een tweede vissessie.  Organisator Hugo vond 7 mannen die weer naar Cadzand trokken om de tong te gaan vangen.  En met succes, in totaal 35 maatse tongen en een 10-tal ondermaatse, 2 zeebaarzen en een 10-tal botten. 

Zoals steeds werd er geld uitgelegd voor de grootste vis.  Winnaar werd Walter met zijn KK tong (38 cm).  Ook hier zit een luchtje aan omdat Tiemen een op het eerste zicht maatse zeebaars ving  (42 cm) maar Hugo bedwelmd door de pijn aan zijn hand (lees dramatisch verslag einde viscarriere)  gooide de vis zonder meten terug in zee. Alhoewel deze catch and release op begrip kon rekenen vraagt Tiemen zich nog steeds af waarom deze niet eerst gemeten werd.  Ook Tiemen zit nu met een trauma opgescheept. 

Komt hier nog een vervolg na het zeebaars debacle?

Vissen met Bert deel 1 // Duwen uit de haven // Achteruit varen:  We gaan ook eens vissen

In de laatste week van Juli organiseerde Hugo een vistrip naar Cadzand.  Schipper van dienst was Bert Swenne die met de Zeearend II ons naar visrijke gronden zou brengen.  Met zijn 7-en vertrokken we.  Chiel, Tiemen, Walter, Hugo, Tom, Dirk en ikzelf (Danny) vertrokken vanuit Vlissingen.  Na een uurtje varen werd er geankerd op 6 meter en begon de tong te bijten.  Op iets meer dan een uurtje vingen we er een tiental in klaarlichte dag.  Dat beloofde veel goeds voor de latere visserij.

Op een gegeven moment viel de beet stil en schipper Bert opperde om dieper te gaan liggen.  Anker opgehaald en op naar diepere wateren.  Van varen kwam weinig in huis.  De boot ging niet meer in vooruit en kon enkel nog achteruit varen.  Niet handig als je meer dan een uur terug moet varen.  Bert nam contact op met de mekanieker van dienst en die gaf aanwijzingen aan Chiel en Tom.  Na olie te hebben bijgevuld, overal eens op geklopt en aan gedraaid te hebben schoot de boot plots weer in zijn vooruit.  Klik hier om de mannen aan het werk te zien

Unaniem werd beslist om binnen te varen nu de boot weer vooruit kon varen.  Terug naar de sluizen in Vlissingen.  Na een uurtje varen waren we er. Bert hield de boot varende door rondjes te trekken voor de sluizen.  Toen de sluizen open gingen wij naar binnen en we maakten de boot vast en de boot ging in neutraal. 

Nadat de sluizen aan de andere kant open gingen schakelde Bert in vooruit en ……… er gebeurde weer niets.  De boot bleef stil liggen en wilde enkel nog achteruit varen.   Wat nu? Toen riep er iemand: “laten we hem eruit duwen tot we kunnen draaien om achteruit binnen te varen”.  Zo gezegd zo gedaan en samen begonnen we te trekken aan de zijkant om de boot buiten te krijgen.  Na een honderdtal meter op mensenkracht om vooruit te varen konden we draaien.  Dan moesten we nog achteruit door de haven van Vlissingen om terug naar de ligplaats van de boot.  Schipper Bert bleek een talent in achteruit varen en laveerde feilloos door de haven en parkeerde zijn boot achterwaarts of dat het de normaalste zaak van de wereld was.

Zo kwam een einde aan een bewogen visdag.  We hadden dan wel niet de beoogde grote hopen tong gevangen maar hebben wel een leuk verhaal dat we kunnen blijven vertellen.  Wie kan er immers zeggen dat we een boot uit de sluis hebben geduwd.

Wil je weten hoe dat in zijn werk ging dat duwen aan de boot?  Klik dan hier